Starsza

Strasza to moj aniolek. Chcialam bardzo aby byla dziewczynka, bo balam sie, ze chlopca nie pojme, nie zrozumiem instrukcji obslugi, i ze nigdy sie nie dogadamy. (Teraz dopiero widze, ze instrukcja obslugi chlopca jest na dwie, a dziewczynki na sto dwadziescia dwie strony.)
Pierwszy zart zobila nam jeszcze w ciazy nie odwracajac sie w odpowiednim czasie glowa do dolu. Kto by chcial tak lezec do gory nogami, od razu widac bylo wrodzony zmysl logicznego myslenia, a nie uleganie instynktom. Najpierw wpadlam w czarna rozpacz nad czekajaca nas cesarka, potem poznalam inne cesarskie mamy i tak mnie przekonaly, ze juz do konca prosilam aby sie nie odwracala.

Cesarka, tutaj dopiero traci sie prawdziwe dziewictwo, skromnosc i poczucie wstydu i jesli potem mialam w nosie kto oglada moje cycki podczas karmienia, to dlatego, ze wtedy na tej sali obcy mi ludzie widzieli duzo intymniejsze czesci mojego ciala, wiec jedna osoba w prawo, jedna w lewo na ten jeden cycek nie robila mi juz wiekszej roznicy. Czlowiek prawie goly i wcale nie wesoly, a tu lekarzy dwoch, anestezjolog, pielegniarek nie zlicze, stoja i patrza. Prawie porno (ha, padlo to slowo, teraz jest nadzieja, ze wreszcie bede miac jakies fajne hasla wejsciowe ;)). Wlaczyli radio a tam, no naprawde, chyba monsz w pakiecie zamowil, za drobnom doplatom, bo przecie sami z siebie w radio by nie grali  "ta, tam, tarata, tatam, let's go girls". I az dreszcz mnie przeszedl bo wiedzialam, ze odtad juz bedziemy girls, i to let's bedzie dominowalo nad nami czy to w  wersji let's go a jak sie uda to let's sit, a przy odrobinie szczescia nawet let's go to sleep.

Igle jak na szczepienie wielblada, wbijamy w kregoslup. Ponoc, nie smialam eksperymentowac, jesli sie porusze to juz sie wiecej nigdy nie porusze. Wcale mnie to nie przerazilo, ani troche, ale gdzie jest jakas torebka bym mogla chwilke pooddychac. Moja lekarka madrze do pary wybrala sobie lekarza- niedzwiedzia, i tak jak jej najpierw za zle mialam, ze w tak intymnym momencie mi obce chlopa sprowadza, to wybaczylam jej bo niedzwiedz  mocno mnie trzymal przy wbijaniu igly, objal mnie calym swym niedzwiedzim cialem niczym papa bear, poczulam sie tak bezpiecznie, nie, moja szczupla lekarka nie zapewnilaby nam w tym momencie takiego komfortu i poczucia bezpieczenstwa. Igla wbita, nie poruszylam sie i zyjemy dalej z mozliwoscia ruchu.

A gdy po niedlugim czasie wyjeli ze mnie dziecko, gdy zobaczylam jej twarz, to okazalo sie, ze bylam w tej ciazy absolutnym, niewiernym, a raczej sceptycznym, Tomaszem. Niby nosilam to dzieko, niby czulam jej ruchy i kochalam, ale jak ja zobaczylam to dopiero z cala moca do mnie dotarlo ze oto mam dziecko, prawdziwe i zywe. Plakalam ja, monsz i nawet moja pani doktor. A gdy krzyczalam ze szczescia "it's a miracle" to lekarka logicznie przytakiwala, ze tak to cud, nad samymi cudami, najpiekniejsze dziecko w calym szpitalu.

I tak jak pisalam emaila do psiapsiolki spanikowana tuz przed porodem, ze obawiam sie, nie bedzie to najfajniejszy dzien w moim zyciu, ale chyba przezyje, a ona, jeszcze dzieci nie miala, ale chyba duzo ladnych, rodzinnych filmow widziala, bo pamietam, ze odpisala, ze moze nie bedzie to najfajniejszy, ale ze ona cos czuje ze bedzie to najpiekniejszy dzien w moim zyciu. I skubana miala racje. To bylo wczoraj, a jutro dziecko moje konczy 12 lat. I nie wiem kiedy to sie stalo.

Coreczko, zycze ci madrosci i szczescia, 

zyciowej odwagi i spelnienia marzen 

by otaczali cie dobrzy ludzie

i abys ty zawsze byla dobrym czlowiekiem.

A to moja porodowa piosenka    :)