wtorek, 15 marca 2016

Male duze jajko kurze

Byly takie kawaly ile potrzeba blondynek/ optymistow/ wedkarzy/ psychiatrow aby wymienic zarowke.
Wczoraj bawilam sie jak w takim kawale.
Ciasto bezowe na urodziny dziecka jest juz obowiazkowe i tak jak sie ciesze, ze dzieci absolutnie nie chca kolorowych torow, tak zawsze mam z tym ciastem bezowych tak zwane przygody.

Na ostatnich urodzinach poczestowalam tym tortem kolezanke i od razu wziela przepis. A ze wyprobowalam rozne przepisy to dawalam jej to z czysciutkim sumieniem, przetestowane prawie jak rad u Marii Skodowskiej i ona to moje ciasto na kazda okazje teraz piekla, ze takie latwe, haha i takie pyszne. Jej radosc byla moja radoscia, zwlaszcza, ze zgubilam gdzies przepis, a nie chcialam znowu przechodzisc do fazy pierwszej eksperymentow. Zadzwonilam wiec po moj przepis, ten latwy, haha i pyszny. Kolezanka przedyktowala, ale cos mi sie nie zgadzalo, upewnialam sie jeszcze tekstem czy na pewno z ta temperatura wszystko gra. Gra? To robimy. Tu bialeczko tu zolteczko, wszystko jak w masterchefie, pieczemy. Wedzi sie ale jeszcze jest surowy. Oh, wiedzialam, ze ta koleznaka teraz mi tego przepisu tak latwo nie odda, teraz ona bedzie piekla a mnie najwyzej da blaszke polizac. Nic, bo robi sie pozno, o poszukanie przyczyny niepowidzenia, idziemy do pani Magdy na youtube, ktora jak dla glupiego podaje krok po kroku co robic. No wiedzialam, ze czegos brakuje, slowo ktore zmienia wszystko to termoregulacja! Co tam, kto by sie jednym nieudanym bezem zniechecal. Jakie szczescie ze posluchalam swejego wewnetrzengo glosu i ze kupilam wiecej jajek. Znowu to samo, tu zolteczko tu bialeczko, znowu profeska pauna, ubite slicznie, wrzucamy do pieca. Teraz sluchamy dokladnie co mowi na youtube pani Magda. Najpierw temperatura wyzsza, ale zaraz potem obnizamy. No wstretna, baba, na pewno zlosliwie tak komplikuje, bo owszem nastawilismy wyzsza na termobiegach, ale wlasnie wtedy rzucilam okiem na te wszystkie zoltka. Wtedy wlasnie zal mi sie ich zroblo, wtedy odezwala sie ta przyslowiowa poznanska oszczednosc. Co tu z tym zrobic, czy kazdemu w zoltku trzy razy glowe umyc? Moze kogla mogla? I tu sie zaswiecila tak wyraznie zarowka, ta z tego kawalu i szybko zaczelam ja wkrecac. Zrobimy panie ajerkoniak! I najpierw wyszlo za slodkie wiec dodalam mleka, a potem za slabe to dolalam wutki, a jak juz bylo takie pyszne ze konczylam ze smakiem kolejny kieliszek nagle znowu zapachnialo zwedzona beza. Nie znizylam tej temperatury!

No i od nowa: bialeczko od zolteczka. Teraz juz sie relaks i zabawa w mastechefa skonczyly!
I wreszcie wyszlo! Biale i kruche.
Dzieci braly po kilka dokladek i oblizywaly talerzyk a wczoraj gdy odbieralam mlodsza ze szkoly powiedziala, ze podczas porannej rozmowy w kolku, gdy kazdy ma powiedziec co u niego, jedna z kolezanek ktora byla u nas na urodzinach zglosila sie i nie opowiedziala ze bylismy w dzungli dla dzieci, nie wspomniala ze bawily sie pol dnia, ale, wlasnie o tym ciescie co takie pyszne, i phi, takie latwe. Ponoc opowiedziala ze u nas pierwszy raz w zyciu zjadla trzy kawalki tortu (no dobram kroilam cienko zeby dla mnie wiecej zostalo :P). Wiec co tam, bilans dodatni, a ja mam mnustwo pysznego ajerkoniaku.